FİNCAN DOLU
FİNCAN DOLU
Üniversitede bir profesördü.
Bir bilgeyi ziyarete gitti.
Bilge sessizce çay ikram ediyor.
Profesör maneviyat üzerine konuşuyor.
Bilge sürekli fincana çayı dolduruyordu.
Çay, tabağa, oradan yere dökülüyordu.
Profesör kendini tutamadı, görüyordu.
“Artık daha fazla alamaz, taşıyor, doldu.”
Bilge suskunluğunu bozdu. “Sende fincan gibisin,
sanırım.”
Zihin fincanın dolu iken, sana maneviyatı nasıl
anlatırım!
(İnsan dilini tutup konuşmadıkça,
ayıbı da, hüneri de gizli kalır.
Sadi Şirazi)
Yorumlar
Yorum Gönder