CENNET-CEHENNEM
CENNET-CEHENNEM
Yaşı çok genç olmasına rağmen,
Merakı, cennet, cehennem ve ölümden.
Bir gün rüyasında öldüğünü gördü.
Bir melek onu alıp ahirete götürdü.
Hayatında görmek istediklerini göstereceğim sana
Ancak, dedi. Hiç soru sormayacaksın bana.
Cehennem denen yer kocaman bir odaydı.
Genç gördüklerine şaşırıp kaldı.
Odanın ortasında masa, üstünde yemekler,
Fakat cehennem ehli mutsuz bir şekilde bekler.
Çünkü odanın duvarında kocaman bir levha asılıydı.
“Kaşıkların ucundan tutarak yiyebilirsiniz.” yazılıydı.
Kaşıkların hepsi insanların kollarından uzundu.
İnsanlar bu yüzden mutsuz mutsuz oturuyordu.
Melek soru sormasına fırsat vermeden,
Şimdi bir perde açacağım cennetten.
Manzara aynıydı, yalnız tek bir farkla,
İnsanlar birbirine yediriyordu kaşıkla.
Yüzlerinden okunuyordu mutluluğun ifadesi.
Yolcu edilirken kulağında meleğin şu sesi:
Benciller sadece kendini doyurur,
Ne karnı doyar, ne de mutlu olur.
Cömertler başkasını doyurur,
Kendi de, başkası da mutlu olur.
Cehennem dediğin dal odun yoktur.
Herkes ateşini kendi götürür.
Yorumlar
Yorum Gönder