Çit

 

Çit

 

Kolaylıkla arkadaşlarının kalbini kırabilen bir çocuktu.

Huyundan vazgeçirilmesinin de imkanı sanki yoktu.

Babası ona bir gün bir torba çivi verir.

Her öfkelendiğinde çite bir çivi çak der.

Yirmi yedi çivi çakar çite daha ilk günden.

Öfkesini yenmek daha kolaydı, çite çividen.

Gün geçtikçe çivi çakamaz oldu.

Çivi çakmakta bir hayli zordu.

Öfkesini yenmeyi artık öğrenmişti.

Bunu sevinçle babasına müjdeledi.

Babası öfkeni her yendiğinde bir çivi sök dedi.

Gün geçtikçe çitte çivi kalmadı, babasına haber verdi.

Babası çitin önüne getirdi.

Aferin sonunda başardın dedi.

Çitin üzerindeki deliklere bir bakar mısın?

Onu eski haline koyabilir misin?

Öfkeyle kırdığın kalplerin hali de işte budur.

Kırılıp da ustası olmayan tek şey kalptir.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

MEKKİ SURELERDE SALÂT KAVRAMININ SEMANTİĞİ

SALAT’IN NAMAZ ANLAMI ÜZERİNE

KEVSER SURESİNİN İNCELENMESİ