Kur'an Çizgisi

  KUR’AN’DA ADALET (GIST) KAVRAMI Sözlükte “hisse, ölçü, insaflı olma, adalet, adaletli pay” gibi anlamlar ifade eden  kıst , masdar olarak kullanıldığında karşıt anlamlı kelimelerden (ezdâd) olup hem “adaletli olma, birine hakkını ve payını âdil bir şekilde verme” hem de “adaletsizlik yapma, birine hak ettiği payı vermeme”, isim olarak kullanıldığında ise “adalet” mânasına gelir. Bir sâın yarısı tutarındaki ölçü birimine de kıst denmektedir. Aynı kökten  iksât  “âdil olma”,  kast  ve  kusût  “zalim olma, haksızlık etme”,  kâsıt  “zalim, haksızlık eden”,  muksıt  “adaletli, herkese hakkını ve payını âdil bir şekilde veren” anlamındadır. Yine aynı kökten  taksît , “borcu belli zaman dilimlerinde ödenmek üzere eşit miktarlara ayırma” demektir (İbn Düreyd, III, 26-27;  Râgıb el-İsfahânî,  el-Müfredât , “ḳsṭ” md.;  Lisânü’l-ʿArab , “ḳsṭ” md.). [1] Kur’an’daki “gıst” kavramı, Arapça “adl” (adalet) ile karışt...

  Kur’ân’da  Mİllet Kavramı   “Millet” kelimesi, Kur’ân-ı Kerim’de 15 yerde geçer. (Bakara, 120, 130, 135; Âl-i İmrân, 95; Nisâ, 125; En’âm, 161; A’râf, 88, 89; Yûsuf, 37, 38; İbrâhim, 13; Nahl, 123; Kehf, 20; Hacc, 78; Sâd, 7). Bu ayetlerdeki “millet” kelimesi “din” anlamında kullanılır. Nisa/125 ve En’an/61. ayette milletin din anlamına geldiği ayet içerisinde gösterilir. “Güzel davranarak kendini Allah'a teslim eden ve hanif olan İbrahim'in milletine uyandan daha güzel dini olan kimdir? Allah, İbrahim'i dost edinmiştir.” (Nisâ, 125). De ki: “Rabbim beni doğru yola, sapasağlam bir dine , hanif olan İbrahim’in milletine ulaştırmıştır. İbrahim müşriklerden değildi.” (En’âm, 161)   “Yahudiler de Hristiyanlar da onların milletlerine [1] tâbi olmadıkça senden asla razı olmayacaklardır…” (Bakara, 120) “Kendini bilmeyenden başka kim İbrahim'in milletini terk eder?...” (Bakara, 130) Bir de: “Yahudi veya Hristiyan olun ki hidayet bulasınız.” dediler. De ki: “...

NÜFUZ HIRSIZLIĞI   Kamusal otoritenin en çok suistimal edildiği iki alan Tanrı ve Devlet otoritesidir. Din adamları Tanrı’nın otoritesini, siyasetçi ve bürokratlar ise devletin otoritesini kötüye kullanır. Kur’an, hem dini otoritenin hem de devlet gücünün istismarını, özellikle haksız kazanç ve rüşveti sert biçimde kınar. Meşru kazanç yalnızca emekle mümkündür (53/39); siyasetçi ve bürokratların görevleri kamu vergileriyle karşılandığı için en yakını dahi olsa adaletten sapmamaları, işleri ehil ve liyakatli kişilere vermeleri emredilmiştir.   Kur’an’da Yahudi ve Hristiyan din adamlarının Tanrı’nın otoritesini kötüye kullanarak kişisel çıkar sağlamaları şiddetle eleştirilmiştir: “Ey iman edenler! Hahamlardan ve rahiplerden çoğu insanların mallarını haksızlıkla yerler ve onları Allah'ın yolundan alıkoyarlar. Altını ve gümüşü biriktirip de Allah yolunda harcamayanlara elim bir azabı müjdele!” 9/34). Devlet otoritesini istismar edenlere ise şu uyarıda bulunulur: “Bir de birbiriniz...